Νέο ορόσημο η 24η Απριλίου

• ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ
• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 09/04/2015

Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν ολοκληρώθηκε ακόμη, αλλά, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι προβλέψεις των Γ. Σταθάκη και Δ. Μάρδα ότι η συμφωνία με τους δανειστές θα ολοκληρωθεί πριν από την Ανάσταση, θα διαψευστεί. Οι ελπίδες μετατίθενται για τις 24 Απριλίου –νέα ημερομηνία-ορόσημο λόγω της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ–, όπως ακούγεται, κανείς όμως δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι τότε θα γίνει το θαύμα που υποτίθεται ότι περιμένει η κυβέρνηση και εμείς μαζί της. Ή όσοι τουλάχιστον πιστεύουν ακόμη σε θαύματα, ή πιστεύουν έστω ότι προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η κυβέρνηση. Γιατί «οι άπιστοι» δεν πιστεύουν σε τίποτε από τα δύο.

  Σωστά από την πλευρά τους. Γιατί προς το παρόν, αλλά και σε όλη τη διάρκεια των 75 τελευταίων ημερών, δεν υπάρχει κάτι που να συνηγορεί υπέρ όσων υποστηρίζουν ότι επίκειται λύση με τους δανειστές ώστε να απελευθερωθούν οι δεσμευμένες δόσεις του δανείου. Παρά τα όσα μεσολάβησαν και υπογράφηκαν στο Γιούρογκρουπ της 20ής Φεβρουαρίου και στη λεγόμενη Επταμερή της 20ής Μαρτίου στις Βρυξέλλες, η υλοποίησή τους δεν διαφαίνεται άμεσα. Γι’ αυτό επικρατεί αβεβαιότητα και αγωνία για το μέλλον της χώρας, που βλέπει καθημερινά τη ρευστότητα να στερεύει, χωρίς όμως να ανησυχεί η κυβέρνηση, η οποία συνεχίζει αμέριμνη την «πολιτική διαπραγμάτευση», μακριά από αριθμούς και δείκτες.

Αβεβαιότητα και αγωνία, που όσο παρατείνονται βυθίζουν πιο βαθιά την ελληνική οικονομία.

Είναι σαφές ότι η ευθύνη για την παράταση της αβεβαιότητας και της αγωνίας ανήκει στην κυβέρνηση. Μπορεί ο Αλ. Τσίπρας να διαβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία –και χθες στη Μόσχα, όπου ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός, όπως και ο Βλ. Πούτιν– ότι τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας θα διευθετηθούν στο πλαίσιο της Ευρώπης, αλλά είναι ταυτόχρονα πολλά τα σημάδια που οδηγούν σε αντίθετα συμπεράσματα, αμφισβητώντας τις προθέσεις του. Οπως είναι και πολλά, πάρα πολλά, τα στελέχη της κυβέρνησης, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και των ΑΝΕΛ, που μιλούν και ενεργούν συνεχώς «αντιευρωπαϊκά».

Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση αδυνατεί –χωρίς να αποκλείεται το «δεν θέλει»– να ξεφύγει από το αντιπολιτευτικό της παρελθόν και τώρα που βρίσκεται στην εξουσία δυναμιτίζει συνεχώς την αξιοπιστία της, αναζητώντας την περιβόητη πολιτική λύση, χωρίς να βρίσκει πουθενά ανταπόκριση. Και χωρίς επίσης να βρίσκει πουθενά χρήματα, ούτε στην Κίνα, ούτε στο Ιράν, ούτε στη Ρωσία, ούτε βέβαια στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως προσδοκούσαν και επιμένουν να διαλαλούν οι διάφοροι μυθοπλάστες.

Πολλοί αναλυτές εκτιμούν πως ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει αποφασιστικά βήματα προσαρμογής στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα διότι συναντά ανυπέρβλητα εμπόδια μέσα στο κόμμα του και μέσα στην κυβέρνησή του. Ενδεχομένως να είναι έτσι, με την παρατήρηση ότι ο ίδιος δημιούργησε το περιβάλλον με το οποίο έφτασε στην εξουσία και σήμερα κυβερνά, επισημαίνοντας επιπλέον ότι τα χρονικά περιθώρια για τη χώρα έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Δική του δουλειά είναι να επιβληθεί και να φέρει στοιχειωδώς σε τάξη την κυβερνητική ομάδα που επέλεξε, αν φυσικά το επιθυμεί. Εκτός και αν σχεδιάζει να περάσει χωρίς αποτέλεσμα και το Γιούρογκρουπ της 24ης Απριλίου, για να παιχθούν όλα κορώνα - γράμματα, μαζί και η τύχη της χώρας, τον Ιούνιο.

Αν η χώρα αντέχει και δεν τιναχτούν τα πάντα στον αέρα έως τότε. Αυτή όμως δεν είναι πολιτική, είναι τυχοδιωκτισμός που κανένα επικοινωνιακό τρικ δεν μπορεί να καλύψει, είτε σε κάποιους αρέσει είτε όχι. Ακόμη και αν στόχος είναι η υπογραφή τρίτου μνημονίου, που ξεφεύγει πια από τα 30 και φτάνει τα 50 δισ. ευρώ, σε συνδυασμό με τη διεξαγωγή νέων εκλογών...